Dom Jiřego Palički i Emílii Paličkowej
Dom rodzinny jedynego zagranicznego architekta, przedstawiciela holenderskiej awangardy Marta Stama, dla inżyniera budownictwa Jiřego Palički i jego żony, artystki tekstylnej i koronkarki Emílii, już na pierwszy rzut oka różni się swoją podłużną koncepcją przestrzenną. Dom osadzony na stromym zboczu, dzięki subtelnej żelbetowej konstrukcji z kolumnami w elewacji południowej, sprawia wrażenie lekkości, które dodatkowo wzmacnia półotwarty taras usytuowany nie na dachu, ale na parterze. Taras jest osłonięty piętrową „markizą” podłużnego piętra sypialnego. Z drugiej strony lekkość i zwiewność projektu Stama nie były do końca zgodne z praskimi warunkami klimatycznymi. Minimalistyczne wnętrze jest dziełem Ladislava Žáka. Remont domu wraz z chodnikiem i ogrodzeniem zostały wykonane przez obecnego właściciela z dużą dbałością o zachowanie pierwotnej formy na podstawie projektu architekta Ladislava Lábusa. Dom Palička jest wspaniałym przykładem tego, jak przywrócić Babie jej oryginalny, niepowtarzalny charakter.
Architekt
Mart Stam
(*1899 Purmerend, Holandia +1986 Goldach, Szwajcaria)
Holenderski architekt-samouk, urbanista i projektant mebli, jeden z założycieli międzynarodowej organizacji architektów C.I.A.M., praktykował w pracowniach Hansa Poelziga i Bruno Tauta, był dyrektorem Szkoły Wzornictwa Przemysłowego w Amsterdamie, następnie rektorem Akademii Sztuk Pięknych w Dreźnie oraz dyrektorem Instytutu Sztuki w Berlinie. Był jedynym zagranicznym architektem na praskiej Babie, gdzie zaprojektował willę dla budowniczego Palički i jego żony Emilii, których oczarowały jego prace na wystawie w Stuttgarcie w 1927 roku. Jego legendarnym dziełem jest krzesło do jadalni zaprojektowane dla firmy Thonet.
1917-1919
studia w Królewskiej Szkole Sztuk Pięknych w Amsterdamie
1919
praca w biurze architektów Marinusa Jana Grandpré Moliera, Pietera Verhagena i Alberta J.T. Koka w Rotterdamie
1920-1922
uwięziony za odmowę służby wojskowej
1922
prace nad planem regulacyjnym miasta Haga
wyjazd do Berlina, współpraca z Maxem Tautem i El Lissitzkym
1923
współzałożyciel magazynu architektonicznego ABC w Zurychu
1923-1924
praca w biurze Karela Mosera w Zurychu
1925-1928
członek holenderskiej grupy architektów De 8 później De 8 en Opbouw
1926-1927
praca w biurze Brinkmana i Van der Vlugta w Rotterdamie 1927 r.
1928-1930
praca we Frankfurcie nad Menem przy projektach mieszkaniowych dla „Nowego Frankfurtu”
1931-1934
architekt i urbanista w Związku Radzieckim w grupie roboczej Ernsta Maya (projekty urbanistyczne)
1935-1948
niezależny architekt w Amsterdamie
1939-1948
dyrektor Szkoły Rzemiosł Artystycznych w Amsterdamie
1948-1952
profesor Akademii Sztuk Pięknych w Dreźnie
1950-1952
dyrektor Wyższej Szkoły Artystyczno-Przemysłowej w Berlinie-Weissensee
1953
powrót do Amsterdamu
1966
przeprowadzka do Szwajcarii
Znaczące realizacje
1926
fotel wykonany z rur stalowych
1926-1930
Van Nelle Factory Rotterdam (we współpracy z biurem Brinkman i Van der Vlugt)
1927
potrójny dom, osiedle Weissenhof, Stuttgart
1929-1932
osiedle Hellerhof, Frankfurt
1932
dom jednorodzinny Emilii i Jiřego Paličków, Baba, Praga-Dejvice (we współpracy z Jiřím Paličką)
1935
domy szeregowe, Amsterdam
Właściciel
Jiří Palička a Emílie Paličková
Emilie Paličková zdobyła Grand Prix w ramach prezentacji Czechosłowackiego Związku Twórczego na Międzynarodowej Wystawie Sztuki Dekoratorskiej w Paryżu w 1925 roku. W domu miał swoje biuro budowniczy Jiří Palička, którego realizacją była także legendarna willa aktorki Lídy Baarowej i jej rodziny w pobliskiej dzielnicy willowej Hanspaulka. Architekt Ladislav Žák zaprojektował ją na wzór oceanicznego liniowca, a jej pierwotny urok przywróciła jej pracownia architektoniczna Ladislava Lábusa.
