Na pierwszy rzut oka dom rodzinny Václava Letošníka, autorstwa Františka Kavalíra, jest bardzo prosty. W 1933 roku zniknął taras i został zastąpiony dwoma pomieszczeniami. Dużej modyfikacji uległo również wejście i fasada z trzema pasami sześcioczęściowych okien. Zostały one zastąpione oknami o tej samej wielkości, ale trzyczęściowymi.
Architekt, publicysta i przedsiębiorca budowlany, uczeń Jana Kotěry i kolega z roku Josefa Gočára w Szkole Artystyczno-Przemysłowej w Pradze. W 1914 roku był współzałożycielem Stowarzyszenia Architektów i towarzystwa Za starou Prahu [Dla starej Pragi] oraz współzałożycielem instytucji Artěl, której był prezesem, stawiającej sobie za cel rozwój czeskiego przemysłu artystycznego. Spółdzielnia ta skupiała postępowych przedstawicieli czeskiej sceny artystycznej i projektowej. Na Babie zaprojektował domy Uhlíř i Letošník. Ze swoim bratem Václavem byli także budowniczymi tych i innych domów, których nie projektowali.
1899-1903
studia u prof. Jana Kotěry w Szkole Artystyczno-Przemysłowej w Pradze
później wraz z bratem Václavem prowadził działalność budowlaną w Pradze
aktywny działacz Artěl [Spółdzielni Sztuki Użytkowej] i Czechosłowackiego Związku Twórczego (SČSD)
Ważniejsze realizacje
około 1923 r.
szkoła, Vinohradská třída, Praga-Vinohrady
około 1925 r.
szkoła, Humpolec
około 1927 r.
osiedle mieszkaniowe Praga-Hřebenka
1928
potrójny dom, Praga-Střešovice
domy Stowarzyszenia Przedsiębiorców Budowlanych, Praga-Nowe Miasto
1932
dom jednorodzinny Antonína Uhlířa i dom jednorodzinny Boženy i Václava Letošníków, Baba, Praga-Dejvice
Václav Letošník (1891-1955) był jednym z najlepszych czeskich topografów. Brał udział w separacji archiwalnej z Austrią po 1918 r., poświęcił się nomenklaturze topograficznej przy Akademii Nauk, był kierownikiem Archiwum Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Aż do śmierci pracował jako kierownik w Centralnym Archiwum Państwowym.