Architekt, publicystka i postępowa projektantka mebli i wnętrz, uczennica Pavla Janáka w Szkole Artystyczno-Przemysłowej. Jako członkini Czechosłowackiego Związku Twórczego wpisuje się w program nowoczesnej architektury: celowość planu, proste, wygodne i niedrogie meble, uwolnienie kobiet od niepotrzebnych prac domowych. Z powodzeniem rozpoczęła współpracę ze spółdzielnią Artěl i firmą meblarską Spojené uměleckoprůmyslové závody (UP) w Brnie. Jej meble dla restauracji Barrandowskie Tarasy (1929) były później produkowane masowo przez wiele lat. W ciągu swojego życia zdążyła zrealizować tylko dwa dzieła architektoniczne – dom Balling i dom Suk – oba na praskiej Babie. Zmarła w wieku czterdziestu lat w Sztokholmie, gdzie mieszkała z mężem, ambasadorem Czechosłowacji dr. Vladimírem Kučerą.