Dom Pavla Janáka
Projektując swoją własną willę, zrealizował idealną kostkę z tarasowym stopniem i z kręconymi schodami pośrodku, silnie inspirowaną planem przestrzennym słynnego architekta Adolfa Loose’a. Ale do doskonałej koncepcji i wizji też może się wkraść praktyczny błąd, a „smaczkiem” willi Janák było to, że słynny architekt funkcjonalistyczny we własnym domu nie mógł otworzyć okna ze względu na położenie rur ogrzewania. Pani Janákowa sprzedała willę zaraz po śmierci męża w 1956 roku. W latach siedemdziesiątych bardzo niefortunnie dobudowano garaż. Obecnie dom jest po remoncie.
Architekt
Pavel Janák
(*1882 Praga +1956 Praga)
Architekt, urbanista, projektant mebli i przedmiotów dekoracyjnych, profesor w Szkole Artystyczno-Przemysłowej i teoretyk architektury. Studiował na czeskiej i niemieckiej politechnice w Pradze oraz w Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu. Pracował z Josefem Gočárem w atelier Jana Kotěry. W jego twórczości można wyróżnić kilka wyraźnych faz: pierwszy okres, gdy świadomie decyduje się na modernizm, potem zostaje czołowym przedstawicielem czeskiego kubizmu, następnie przechodzi przez okres starań o wypracowanie stylu narodowego, by w końcu całkowicie poświęcić się funkcjonalizmowi. Był wieloletnim przewodniczącym Czechosłowackiego Związku Twórczego, głównym inicjatorem funkcjonalistycznej zabudowy na Babie i autorem jej planu urbanistycznego. Na osiedlu Baba jest autorem domu Dovolil i swojego własnego.
1899-1905
studia architektoniczne na ČVUT [Politechnice Czeskiej] w Pradze
1902-1903
studia na Niemieckiej Politechnice w Pradze
1906-1907
studia w Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu pod kierunkiem Otto Wagnera
1907-1908
współpraca w pracowni prof. Jana Kotěry w Pradze, wyjazdy studyjne do Włoch
1908
członek SVU [Związku Artystów Sztuk Pięknych] Mánes
1909-1910
zatrudniony w dziale budowlanym Magistratu Miasta Stołecznego Pragi
1911
niezależny architekt w Pradze
członek Grupy Artystów Plastyków w Pradze
1912
współzałożyciel Praskich Warsztatów Artystycznych (PUD)
1914-1918
służba wojskowa
1919
egzamin państwowy na Politechnice Czeskiej w Pradze
1921
Profesor w Wyższej Szkole Artystyczno-Przemysłowej w Pradze
członek Czeskiej Akademii Nauk i Sztuki
1924-1945
przewodniczący Czechosłowackiego Związku Twórczego (SČSD)
1935
członek korespondent Akademii Architektury w Moskwie
1936-1956
architekt Zamku Praskiego
Znaczące realizacje
1909-1910
Most Hlávka w Pradze
1911
Dom jednorodzinny Jakubec, Jičín
1912-1913
przebudowa domu dr. Fáry, Pelhřimov
1913-1914
jaz na rzece Łabie, Předměřice 1
1914
Willa Pick, Lublana
1922
krematorium, Pardubice
1922-1924
Riunione adriatica di Sicurta, Praga-Nowe Miasto (z Josefem Zasche)
1923-1924
kolonia artystyczna (wille J. Bendy, B. Kafki, E. Filly i V. Beneša), Praga-Ořechovka
1924-1926
Pałac Administracyjny Škoda, Praga-Nowe Miasto
Autoklub, Praga-Nowe Miasto
1924-1928
Libeňski most, Praga
1925-1934
przebudowa i rozbudowa Pałacu Czernińskiego, Praga-Hradczany
1927
lotnisko, Mariánské Lázně
1927-1928
Pawilon Szkoły Artystyczno-Przemysłowej na Ziemskich Terenach Wystawowych w Brnie
1927-1929
kwartał domów spółdzielczych, Praga-Dejvice
1929-1932
plan regulacyjny osiedla wystawowego Baba, Praga-Dejvice
1932
dom jednorodzinny Pavli i Václava Lindów,dom jednorodzinny inż. Karla Dovolila i własny dom jednorodzinny, Baba, Praga-Dejvice
Hotel Juliš, Praga-Nowe Miasto
Kongregacja Czechosłowackiego Kościoła husyckiego, Praga-Vinohrady
1934-1935
willa z pracownią rzeźbiarza Josefa Mařatki, Praga-Střešovice
1948-1950
renowacja Ujeżdżalni [Jízdárna], dobudowanie garaży i tarasu, Zamek Praski
1950
renowacja Mennicy, Zamek Praski
Właściciel
Pavel Janák
Znany architekt, urbanista, członek Państwowej Komisji Regulacyjnej, profesor Wyższej Szkoły Sztuk Użytkowych w Pradze, współzałożyciel stowarzyszenia Artěl, naczelny architekt Zamku Praskiego, autor licznych publikacji i jeden z czołowych przedstawicieli czeskiego Werkbundu. Pavel Janák (1882-1956) stał na czele Czechosłowackiego Związku Twórczego w drugiej połowie lat dwudziestych XX wieku, był wtedy głównym inicjatorem funkcjonalistycznej zabudowy na Babie i jednocześnie autorem jej studium urbanistycznego.
