Uwagę przyciągnął już pierwszy dom jednorodzinny na osiedlu Baba dla Františka i Naděždy Munków, zaprojektowany przez współautora Pałacu Wystawowego Josefa Fuchsa we współpracy z bratankiem Munka Otokarem Fischelem. Pomieszczenia mieszkalne dla rodziny są nietypowo usytuowane w podniesionej i wysuniętej kostce z powiększonymi, rozsuwanymi taflami okien w formie przesuwanej listwy. Przez taras i zawieszoną klatkę schodową piętro mieszkalne jest połączone z ogrodem.
Architekt i budowniczy, uczeń Jana Kotěry i Josipa Plečnika. W początkach swojej działalności był pod wpływem tradycjonalizmu Josipa Plečnika. Wkrótce jednak odnalazł swoją drogę w konstruktywizmie i modernizmie. Razem z Oldřichem Tylem jest współautorem Pałacu Wystawowego, ikony międzywojennego funkcjonalizmu podziwianego przez samego Le Corbusiera. W swojej pracy kierował się ideą maksymalnej funkcjonalności. Jego budowle charakteryzują się doskonałymi proporcjami i dokładnością geometryczną. Jest laureatem zagranicznych i krajowych nagród, m.in. zdobył brązowy medal na wystawie sztuki dekoracyjnej w Paryżu w 1925 r. (za aranżację wnętrz) oraz Legię Honorową (za projekt francuskiej ekspozycji na targach w Pradze w 1930 r.).
1916-1920
studia architektoniczne u prof. Josipa Plečnika w Szkole Artystyczno-Przemysłowej w Pradze
1920-1923
współpraca z biurem prof. Jana Kotěry w Pradze
1923-1948
niezależny architekt w Pradze
Znaczące realizacje
1924-1928
Pałac Targowy, Praga-Holešovice (współpraca z Oldřichem Tylem)
1931
budynek wejściowy do ZOO, Praga-Troja
1932
dom rodzinny Františka i Nadii Munk, Baba, Praga-Dejvice
1934
stadion hokejowy Praga-Štvanice
wille, Praga na Pelc-Tyrolce, Praga-Dejvice
Autoryzowany inżynier budownictwa z własnym biurem projektowym, specjalizujący się w mniejszych obiektach. Na Babie brał udział w projektowaniu domu Lužný i Bautz, a także w pierwszym etapie wraz z Josefem Fuchsem pracował nad projektem domu Munk. Jako bratanek Františka Munka nadzorował budowę domu aż do jej zakończenia. Munkowie wprowadzili się do domu dopiero po powrocie ze służbowego pobytu w USA. Nadzorował także budowę Domu uměleckého průmyslu SČSD [Dom Przemysłu Artystycznego Czechosłowackiego Związku Twórczego na Placu Wacława w Pradze] według projektu architekta Oldřicha Starego.
Inż. František Munk (1901-1999) wyróżniał się jako dyplomata, zdolny organizator i biznesmen. Dzięki znajomości języków był dyrektorem Praskich Targów Wzorcowych aż do wyjazdu służbowego do USA w 1931 roku. Po powrocie z Ameryki on i jego żona Naďa wprowadzili się do willi na Babie. Munkowie opuścili swój dom wraz z dziećmi w dramatycznych okolicznościach podczas okupacji w 1939 roku, jak opisuje Suzanne Munk Ragen w tekście „Dům na Babě, kde jsem se narodila” [Dom na Babie, gdzie się urodziłam]. Dom został skonfiskowany przez hitlerowców jako majątek żydowski. Frank Munk sprzedał go po powrocie z emigracji w 1947 roku przed kolejnym wyjazdem za granicę. Rodzeństwo Munków nadal mieszka w Stanach Zjednoczonych i zawsze są mile widzianymi gośćmi obecnych właścicieli domu.